Trzydniowiański Wierch

Niezwykle piękna panorama z Trzydniowiańskiego Wierchu.

Start:

Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej

Turystykę w Dolinie Chochołowskiej zapoczątkowali pionierzy narciarstwa turystycznego. W 1911 r. u wylotu Doliny Starorobociańskiej powstaje niezagospodarowany schron, a w 1932 r. już na Polanie Chochołowskiej duże schronisko, które pod koniec wojny zostało spalone. Obecne schronisko budowano w latach 1951-1953. Od 1955 r. działa przy schronisku elektrownia wodna. Polana Chochołowska jest jedną z największych i najbardziej malowniczych łąk w Tatrach Zachodnich, szczególnie piękna wiosną, gdy na całej jej przestrzeni kwitną krokusy.

Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m) Dolina Jarząbcza (1280 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Z rozwidlenia poniżej schroniska szlak prowadzi wraz z żółtym szlakiem papieskim w głąb Doliny Chochołowskiej. Niemal płasko prowadzi do polany Jarząbcze Szałasiska, gdzie kończy się szlak papieski.

Dolina Jarząbcza

Dolina Jarząbcza (1280 m) Trzydniowiański Wierch (1758 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Dość wilgotnym terenem przez las, następnie kosodrzewiną na dość stromy odcinek wymagający większej uwagi.

Meta:

Do kalkulatora szlaków

Start:

Trzydniowiański Wierch

Trzydniowiański Wierch (1758 m) Dolina Jarząbcza (1280 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Na początku dość stromy, wymagający uwagi odcinek. Przez kosodrzewinę w las dość wilgotnym terenem. Ścieżka doprowadza do polany Jarząbcze Szałasiska.

Dolina Jarząbcza

Dolina Jarząbcza (1280 m) Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Z polany Jarząbcze Szałasiska szlak biegnie wspólnie z żółtym szlakiem papieskim. Teraz niemal płasko doprowadza do rozwidlenia szlaków poniżej schroniska na Polanie Chochołowskiej.

Meta:

Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej

Turystykę w Dolinie Chochołowskiej zapoczątkowali pionierzy narciarstwa turystycznego. W 1911 r. u wylotu Doliny Starorobociańskiej powstaje niezagospodarowany schron, a w 1932 r. już na Polanie Chochołowskiej duże schronisko, które pod koniec wojny zostało spalone. Obecne schronisko budowano w latach 1951-1953. Od 1955 r. działa przy schronisku elektrownia wodna. Polana Chochołowska jest jedną z największych i najbardziej malowniczych łąk w Tatrach Zachodnich, szczególnie piękna wiosną, gdy na całej jej przestrzeni kwitną krokusy.

Do kalkulatora szlaków

Szlak uciążliwy ze względu na stromiznę i gęstą kosodrzewinę w podejściu na Trzydniowiański. Widoki z Trzydniowiańskiego i Kończystej są wspaniałe.

Start:

Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej

Turystykę w Dolinie Chochołowskiej zapoczątkowali pionierzy narciarstwa turystycznego. W 1911 r. u wylotu Doliny Starorobociańskiej powstaje niezagospodarowany schron, a w 1932 r. już na Polanie Chochołowskiej duże schronisko, które pod koniec wojny zostało spalone. Obecne schronisko budowano w latach 1951-1953. Od 1955 r. działa przy schronisku elektrownia wodna. Polana Chochołowska jest jedną z największych i najbardziej malowniczych łąk w Tatrach Zachodnich, szczególnie piękna wiosną, gdy na całej jej przestrzeni kwitną krokusy.

Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m) Polana Trzydniówka (1080 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Od schroniska szlak przez chwilę schodzi w dół, a następnie już całkiem płasko przez widokową Polanę Chochołowską. Po drodze zabudowania pasterskie, a wiosną krokusy porastające całą polanę.

Polana Trzydniówka

Polana Trzydniówka (1080 m) Trzydniowiański Wierch (1758 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Szlak prowadzi w górę ścieżką przez las, szerokim żlebem. Najpierw łagodnie, potem bardziej stromo po kamiennych stopniach. Po wyjściu z lasu pojawia się kosodrzewina, a szlak wyprowadza na grzbiet, którym coraz łagodniej na szczyt Trzydniowiańskiego Wierchu.

Trzydniowiański Wierch

Trzydniowiański Wierch (1758 m) Kończysty Wierch (2003 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Grzbietem najpierw lekko w dół na Przełęcz nad Szyją, następnie stale się wznosząc, na Czubik, Dudową Przełęcz, bardziej stromo na szczyt Kończystego Wierchu.